Na Brexit is het ook niet langer mogelijk om een EUR.1-certificaat aan te vragen voor deze goederen, omdat ze niet langer kunnen worden aangemerkt als preferentieel EU goed. Het VK wordt na Brexit een ‘Derde Land’. Omdat het VK vanaf dat moment niet langer lid is van de EU maakt het ook geen deel meer uit van de Vrijhandelsakkoorden die de EU heeft gesloten. Hieronder worden de bestemmingslanden genoemd.
Je kunt je hier nu al op voorbereiden door alvast een niet-preferentiële leveranciersverklaring aan te vragen bij je toeleverancier. Deze kan worden gebruikt voor iedere bestemming en iedere oorsprong.
BREXIT GEVOLGEN VOOR DE PRODUCENT
Ben je producent, en maak je EUR.1-certificaten of factuurverklaringen op en maak je gebruik van preferentiële materialen uit het VK? Dan kun je deze materialen in het geval van een percentage-eis niet langer meetellen als EU-goed na Brexit.
Als de export naar een bestemmingsland mede afhangt van het wel of niet kunnen aanleveren van een EUR1 dan is het goed om alvast een berekening te maken en misschien een andere toeleverancier te zoeken binnen de EU waarvan de producten worden aangemerkt als preferentieel EU.
De eis per HS-code en het land van bestemming kun je raadplegen op de Market Access database.
BE PREPARED!
Ondanks dat het nog geen 29 maart is, en de mogelijkheid tot uitstel aanwezig is, komt er een dag waarop al het bovenstaande van kracht wordt. Laat je niet verrassen en bekijk tijdig (als je dat nog niet hebt gedaan) waar de eventuele pijnpunten liggen op het gebied van preferentiële oorsprong. Het kan geen kwaad om alvast niet-preferentiële leveranciersverklaringen aan te vragen.
Andersom geldt het natuurlijk ook. Na Brexit is het niet mogelijk om preferentiële Leveranciersverklaringen af te geven met VK oorsprong. Niet-preferentiële leveranciersverklaringen uiteraard wel.