Intercompany-transacties en de Douanewaarde

Het vaststellen van de douanewaarde wordt veelal verricht met de invoice als uitgangspunt. Bij voorraad-verplaatsing tussen gelieerde bedrijven ontbreekt deze transactie c.q. invoice vaak en zal er op een andere manier een douanewaarde moeten worden vastgesteld. In de praktijk blijkt dat dit niet altijd even eenvoudig is. De douanewaarde wordt vaak gebaseerd op de transactiewaarde. Dit is een van de 6 beschikbare methodes* om de douanewaarde te berekenen, maar hoe gaat dat dan bij voorraadverplaatsing?

De douanewaarde

Als er sprake is van intercompany-transacties moet de douanewaarde een “eerlijke” afspiegeling zijn van de transactiewaarde, zoals bij een eigendomsoverdracht. Hiervoor zal dus, met behulp van de 6 methodes een calculatie gemaakt moeten worden. Deze methoden worden via een dwingende volgorde gehanteerd (methoden 4 en 5 mogen omgedraaid worden). Bij intercompany-transacties komen we op de methode 4; de terugrekenmethode of methode 5; de kostprijs-plus-methode.

Bij dergelijke transacties zien wij in de praktijk dat de waarde, vanwege de verwantschap van de betrokken partijen, op een betrekkelijk laag niveau wordt ingezet. Dit kan op de korte termijn voordelig lijken. Wanneer de douane echter een onderzoek instelt en een herberekening van de douane maakt kan dit echter enorme fiscale consequenties hebben. Het is dus van belang om hier genoeg aandacht aan te besteden gezien de mogelijke gevolgen.

Verantwoordelijkheid

Veel bedrijven leggen de verantwoordelijkheid voor de juistheid van de douanewaarde bij de expediteurs of 3e
partijen die de douaneaangiften voor hen verzorgen. Het is belangrijk om te realiseren dat de importerende partij (importer of record) te allen tijde eindverantwoordelijk blijft voor de douanewaarde. De consequenties hiervan worden dientengevolge ook bij de importeur neergelegd. Helaas zien wij dat deze realisatie niet inzinkt bij het hoger management van diverse bedrijven, totdat financiële repercussies daadwerkelijk een feit zijn.

Heeft u het idee dat dit proces niet (voldoende) gewaarborgd is binnen uw organisatie? Wacht dan niet langer en onderneem actie, want het is uitermate belangrijk is om dit vraagstuk intern goed te beleggen en hier tijd aan te besteden.

Kunt u hier ondersteuning bij gebruiken?

Weet dan dat onze douanespecialisten met jarenlange praktijkervaring voor u klaar staan om u hierbij te helpen. Zij praten u bij over de laatste ontwikkelingen op dit gebied en helpen u om dit proces goed in te richten. Zo voorkomt u onnodige financiële risico's en zorgt u dat uw interne processen op orde zijn.

Vul het contactformulier hieronder in en wij nemen snel contact met u op!

--

* De 6 methoden voor de bepaling van de douanewaarde:

1. Transactiewaarde van ingevoerde goederen (artikel 1);
2. Transactiewaarde van identieke goederen (artikel 2);
3. Transactiewaarde van soortgelijke goederen (artikel 3);
4. Terugrekenmethode (aftrekmethode) (artikel 5);
5. Berekende waarde (kostprijs plus methode) (artikel 6);
6. Redelijke middelen (fall-backmethode) (artikel 7)

Alleen wanneer de eerder in de reeks gespecificeerde methode niet kan worden toegepast, kan worden overgegaan tot de volgende methode in de reeks. De primaire basis voor het waarderen van geïmporteerde goederen is de transactiewaardemethode die zoveel mogelijk moet worden toegepast.

Bron: Douane